اصل منشور گلی حقوق بشر کوروش که از موزه بریتانیا به امانت گرفته شده و در موزه ایران باستان به نمایش عموم گذارده شده تا روز بیست و سوم فروردین برای بازدید همگانی آزاد است.
آزاده اردکانی، رئیس موزه ایران باستان در این باره گفت: «رییس موزه بریتانیا و هیات امنای این موزه برای برگرداندن منشور كورش عازم ایران هستند؛ اما از آنجایی كه هنوز تاریخ دقیق ورود آنها مشخص نشده است، این مراسم بیست و پنجم و یا بیست و هفتم فروردین ماه در موزه ملی برگزار خواهد شد.»
آزاده اردکانی با تاكید بر اینكه طبق تفاهم نامه موزه های ملی ایران و بریتانیا مدت زمان تعیین شده به هیچ وجه تمدید نخواهد شد، گفت: «موزه ملی ایران بدون تعطیلی در روزهای باقی مانده از ساعت ۹ تا ۲۰ همه روزه پذیرای علاقه مندان خواهد بود.»
اما شماری از منتقدان ارقام اعلام شده برای بازدید از منشور را در قیاس با جمعیت ایران ناچیز دانسته و ارتباط اندک عموم مردم با موزه ها را ناشی از کم تدبیری سرپرستی میراث فرهنگی ایران و عدم تناسب اماکن و فضاهای موزه ها با اشیای یافت شده می دانند.
یک کارشناس میراث فرهنگی با انتقاد از عدم ایجاد بنای بزرگی برای موزه ایران باستان پس از انقلاب نوشته است: «آنچه بیش از هرچیز در موزه ایران باستان باستانی تر است، ساختار آن است. این ساختار شاید برای دوره رضاشاه مثمر ثمر بوده؛ اما برای ایران امروزی که قرار است سالیانه بیست میلیون جهانگرد خارجی را جلب کنیم و شمار ایرانگردان را به ده ها میلیون برسانیم، کل ساختمان کنونی موزه و نهاد اداره کننده آن ناتوان از آن است.»
این کارشناس نوشته است: «زیرزمین های موزه آکنده از اشیای باستانی ست که به دلیل نبود سیستم ایمنی نگهدارنده براثر آلودگی هوای تهران در حال نابودی هستند.»
بنا به نظر کارشناسان و منتقدان، مشکلات زیربنایی بر سر راه حفظ و نگهداری میراث فرهنگی بعنوان یک سرمایه بی پایان برای کمک به صنعت گردشگری تنها ساخت بنای بزرگ نیست؛ بی برنامگی و بی تجربگی مدیران سازمان میراث فرهنگی و عدم بکارگیری نیروهای کارآمد حوزه باستان شناسی و عدم برنامه جدی برای پیشرفت در زمینه فناوری ترمیم آثار باستانی باعث شده ایران در این حوزه نیز دچار پسرفت های جدی شود. منتقدان نمونه این بی برنامگی را در انتصاب رئیس کنونی موزه ایران باستان یا فراتر از آن، رئیس کنونی سازمان میراث فرهنگی می دانند.
یک روزنامه نگار نیز درباره پیشینه کار آزاده اردکانی، رئیس کنونی موزه ایران باستان نوشته است: «آزاده اردکانی با داشتن لیسانس میکرب شناسی ازدانشگاه آزاد بر صندلی ریاست موزه ملی با حدود ۵۵۰ هزار شیء باستانی ایران تکیه زده است. جایگاهی که نخستین بار دکتر آندره گورا و بعدا باستانشناسان مشهوری چون دكتر نگهبان، سیف الله كامبخش فرد، مصطفوی، معصومی، باقرزاده و كارگر بر آن تکیه زدند. همین امر نشان از قابلیتهای علمی و عملی شگفتانگیز ایشان دارد.»
یک منتقد نیز نوشته است: به نظر می رسد وام گیری منشور کوروش بیشتر یک کار تبلیغاتی برای اهداف سیاسی معینی ست؛ وگرنه یک لوح گلی با نمونه ساخته شده آن که سالهاست در موزه ایران باستان است هیچ تفاوتی ندارد. اگر اراده ای برای حفظ آثار باستانی ایران بود، بنای تخت جمشید تاکنون مسقف شده و از آسیب های طبیعی از جمله آبگرفتگی و تباهی ناشی از دود خودروها درامان بود، موزه ایران باستان به مکانی بزرگ با معماری درخور این میراث فرهنگی منتقل می شد و اشیای مفقودشده موزه شوش پس از تعطیلی اجباری ناشی از حملات صدام بار دیگر به مکان خودشان باز می گشتند.»
منتقد دیگری نیز نوشته است: «حضور لوح آزادی های مدنی کوروش در ایران بی تاثیر بود؛ دولتی ها حتا به حرمت متن آن نیز رعایت حقوق شهروندان را نکردند.»
خط ۳۲ منشور حقوق شهروندان کوروش چنین است: «فرمان دادم تمام نیایشگاههایی که بسته شده بود را بگشایند. همه خدایان این نیایشگاهها را به جاهای خود بازگرداندم. همه مردمانی که پراکنده و آواره شده بودند را به جایگاههای خود برگرداندم. خانههای ویران آنان را آباد کردم. همه مردم را به همبستگی فرا خواندم.»
منبع: صدای امریکا
0 نظر:
ارسال یک نظر